Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Ρασκόλνικωφ, K+ατερινιώ, Tommy Stark

Ο Ρασκόλνικωφ και η Κατερινιώ δε λένε να κατανοήσουν πως πεθαίνω σιγά σιγά διαδικτυακά και επιμένουν να μου δίνουν βραβεία. Παρόλο που δεν έχω καμιά διάθεση για παιχνίδια τώρα πια, χαίρομαι πάρα πολύ γιατί και τα δυο αυτά παιδιά, είναι παιδιά και με αγαπάνε. Και προτιμώ να με αγαπάνε τα παιδιά παρά οι μεγάλοι και ειδικά εδώ στο διαδίκτυο. Προτιμώ να διαβάζω νέα παιδιά που έχουν φρέσκιες ιδέες, έξυπνο χιούμορ και ιδιαίτερη ευαισθησία στα κοινωνικά θέματα, παρά να διαβάζω εμετούς και κολακείες από τους μεγαλύτερους και παλαιότερους bloggerς. Επίσης ευχαριστώ και τον Tommy Stark που με βράβευσε κι αυτός. Νέος και ο Tommy δίνει μια άλλη πνοή στην μπλογκόσφαιρα. Παρέλαβα λοιπόν το βραβείο και θα απαντήσω στις ερωτήσεις που ακολουθούν, και ίσως να είναι το τελευταίο βραβείο που παίρνω και το τελευταίο παιχνίδι που συμμετέχω. Δεν θα δώσω βραβεία, όλοι πήρατε. Αρκετά.  Πάμε λοιπόν: 

1) Τι σας οδήγησε να ξεκινήσετε το blog σας; 
Θέλετε να σας πω καλύτερα ποιοι εμετικοί άνθρωποι που κυκλοφορούν εδώ μέσα με οδήγησαν να το κλείσω, γαμωσταυρίζοντας την ώρα και την στιγμή που το άνοιξα και που πίστεψα πως είναι μικρόκοσμος της κοινωνίας ενώ στη ουσία είναι η καλύτερη ευκαιρία να βγάζει κανείς τα κόμπλεξ του, τις κακίες του και τις ανασφάλειές του; Δε θέλετε. Εντάξει τότε, το άνοιξα γιατί είχα χάσει έναν πολύ δικό μου άνθρωπο, ένιωθα κατάθλιψη και είπα να κάνω μια προσπάθεια να αρχίσω να χαμογελάω ξανά. Ευτυχώς τα κατάφερα και βρήκα το χαμόγελό μου και πάλι. Τώρα μάλλον δε το χρειάζομαι πια. Ισορρόπησα. 

2) Ποιό είναι το θέμα του blog σας;
Μικρές σατιρικές οπτικές της ζωής. Ήθελα να δείξω και κάποιους άλλους τρόπους σκέψης που συνήθως κατακρίνονται. Χωρίς χιούμορ όμως, είμαστε ζόμπι. Βασικά είσαστε ζόμπι, εσείς που συχνά πυκνά παραπονιέστε και παρεξηγείστε. Εγώ έχω χιούμορ και είμαι μια χαρά. 

3) Από που βρίσκετε την έμπνευσή σας;
Από περιστατικά που τυχαίνουν σε μένα ή στο περιβάλλον μου, τα οποία φυσικά διανθίζω με διάφορες λεπτομέρειες. Να σας πω μια αλήθεια; Με όλα αυτά τα γεγονότα που ζήσαμε τον τελευταίο χρόνο εδώ μέσα, θα μπορούσα να σκιαγραφώ για πάντα προσωπικότητες ανθρώπων που γνώρισα διαδικτυακά. Αισχρές προσωπικότητες. Όμως θα ακούσω τα λόγια μιας φίλης. Αντί να γράφεις για ασιχρές προσωπικότητες, γράφε για εκείνους που δεν σε απογοήτευσαν που ήταν και μένουν ακόμη άνθρωποι καλής πάστας. Τελικά θα ακολουθήσω τη μέση οδό και δε θα ξαναγράψω για κανέναν.

4) Σχεδιάζατε από πριν το περιέχομενο του blog σας;
Όχι.

5) Έχετε νέες ιδέες για το blog σας;
Όχι.

6) Πόσο χρόνο αφιερώνετε στο blog σας;
Παλαιότερα ένα δίωρο τη μέρα θα ήμουν μέσα. Τώρα τελευταία έμπαινα δυο ώρες περίπου τα Σάββατα 7-9 παράλληλα με τα Coulair μου. Παρεμπιπτόντως η συνεργασία μου με το SpIrtoWebRadio ολοκληρώθηκε το περασμένο Σάββατο. Ευχαριστώ θερμά τα παιδιά εκεί, το σπιρτόκουτο και τον Νόστο για την φιλοξενία τους και εύχομαι τα καλύτερα στις προσπάθειες τους. Κάπως έτσι τα Coulair μου, μείνανε και πάλι άστεγα και αποφάσισα να τα στείλω διακοπές το καλοκαίρι να ξεκουραστούν και να ανανεωθούν κι από Σεπτέμβρη θα επανέλθουν δριμύτερα, αν επανέλθουν.

7) Ποια είναι η καλύτερη στιγμή για εσάς να δημιουργήσετε;
Τι ώρα είναι τώρα;;;; Ε...κάπου τώρα.

8) Τι θα θέλατε να ξέρει ο κόσμος για σας;
Θα ήθελα να γράψω πολλά πράγματα που θα ήθελα να μάθει ο κόσμος, όχι για μένα, αλλά γενικά, μόνο που δεν θα τα γράψω τελικά, γιατί μας παρακολουθούνε εξωγήινοι. Για μένα δε θα ήθελα να ξέρει ο κόσμος τίποτα. Πείτε πως πέθανα. Ευχαριστώ.

9) Ποιά είναι τα χόμπι σας;
Αυτό το διάστημα...ύπνος. Νιώθω τόση κούραση που αποφάσισα να βγάλω το καλοκαίρι μου κοιμισμένη γενικώς και ειδικώς. Είναι ωραία η άγνοια...

Αυτά ήθελα να σας πω. Σας εύχομαι ένα Καλό Καλοκαίρι και αν μου ξανάρθει η έμνπευση μπορεί να ξαναγράψω κάτι. Θα δείξει. Ωστόσο θα ανεβάσω εδώ -να υπάρχουν- και αναρτήσεις από το αδικοχαμένο ιστολόγιο μου H Cούλα και τα cουλά της. Αιωνία του η μνήμη.

Να είστε όλοι καλά, να χαμογελάτε και όλα θα γίνουν.

Καλοκαιρινή Συμβουλή: Μακριά από τις τσούχτρες.

Κυριακή 19 Μαΐου 2013

Θάλασσα και σύστριγγλο

Βιώνοντας μια περίοδο αρκετά τεταμένη, ανακάλυψα μερικά πράγματα, τα τρία, πέντε άντε δέκα βαριά βαριά λεπτά που βρήκα ελεύθερα για να συζητήσω με τον εαυτό μου. Οι άνθρωποι που δουλεύουν περισσότερες ώρες απ' όσες απαιτεί το νορμάλ οχτάωρο, έχουν ένα προτέρημα. Σίγουρα έχουν περισσότερα προτερήματα σε σχέση με τους άνεργους που κοντεύουν να ισοφαρίσουν τον άπειρο αριθμό των κατσαρίδων, οι οποίες άρχισαν να σκάνε μύτη κανονικά και με το νόμο, πιο φτερωτές από ποτέ. Αυτές και ο έρωτας.

Τι έλεγα; Α, ναι! Οι άνθρωποι λοιπόν που δουλεύουν πολλές ώρες έχουν το εξής προτέρημα. Αντιλαμβάνονται έγκαιρα πως ο λιγοστός τους χρόνος πρέπει να καταναλωθεί απόλυτα οικοδομητικά. Προσωπικά μου έχει μείνει μια Κυριακή και άντε ένα βράδυ Σαββάτου το οποίο συνήθως θυσιάζεται για να έχω όρεξη την Κυριακή να κάνω κάτι της προκοπής με αγαπημένα μου πρόσωπα. Έτσι, μέσα στον πανικό της δουλειάς, (εργασιοθεραπεία και άγιος ο θεός) σήμερα Κυριακή, δεν υπήρχε περίπτωση να μην κάνω αυτό που σκεφτόμουν μέρες τώρα.

Πήγα για μπάνιο και ήταν το πρώτο μου. Έκανα μια απόπειρα και την περασμένη Κυριακή, αλλά δεν βρήκα το θάρρος να μπω στα παγωμένα νερά. Τι να κάνουμε; Κρυώνουμε ακόμη. Και ναι, κοιμόμαστε ακόμη με πάπλωμα. Δε θέλω σχόλια και ειδικά κακεντρεχή.

Και να περάσουμε σε άλλα θέματα πιο γαργαλιστικά:

1.  Τα επόμενα 2 Σάββατα, λόγω φόρτου εργασίας δεν θα πραγματοποιηθούν ζωντανά τα Coulair μου, αλλά κονσέρβες. Θα σας δοθεί η ευκαιρία να εμπεδώσετε μια δυο παλιές μου εκπομπές. Θα ξαναρχίσω τα Coulair μου στις 8 Ιουνίου, με πολλά θέματα χιουμοριστικής υφής.

2. Στο σύστριγγλο που συνέβη αυτές τις μέρες δε πρόλαβα να τοποθετηθώ, αφενός γιατί με πρόλαβαν και με ξεπέρασαν τα γεγονότα και αφετέρου γιατί δεν είχα χρόνο ούτε για να χέσω με την ησυχία μου ένα ολοκληρωμένο δεκάλεπτο μαζί με την πλύση. Έλεγα να μην τοποθετηθώ καθόλου, μιας και πέρασαν οι μέρες και δεν θα έχει νόημα. Έτσι θα πω μόνο δυο τρια πραγματάκια που θα τα έλεγα και χωρίς σύστριγγλο.

3. Θέλω να διατυμπανίσω πως η Μάγισσα Κίρκη, η Γιαγιά Αντιγόνη και η ΈλεναG, είναι όντως η κλίκα μου. Και όποιος έχει πρόβλημα με αυτό, απλά τον συμβουλεύω με αγάπη, να πάει να γαμηθεί. Κυριολεκτικά πια. Και σε τέτοιες κλίκες μακάρι να ήταν όλος ο κόσμος, σε κλίκες που όταν βρεθούν οι άνθρωποι να έχουν να πουν τα δικά τους τα γαμάτα προσωπικά νέα και όχι των τρίτων τα γάματα για προσωπικά. Αυτό το αλλαξοκώλι μηνυμάτων, mail, ύβρεων, υπαινιγμών, υπονοούμενων με αφήνει παγερά αδιάφορη. Κι εσείς που χαρήκατε και τρίβετε τα χεράκια σας με όσα έγιναν, επίσης να πάτε να γαμηθείτε κυριολεκτικά, μπας και ξεκολλήσετε τα βλέμματα σας από την κλειδαρότρυπα.

4. Και για να κλείσω χαριτωμένα και όμορφα και να σας ξαναφήσω για κανέναν μήνα, μιας και η δουλειά τώρα αγριεύει για λίγο καιρό, σας εύχομαι Να πάτε να γαμηθείτε...κυριολεκτικά, γιατί ήρθε το καλοκαίρι και το σεξ το καλοκαίρι είναι πιο φρέσκο από ποτέ.Ο έρωτας αδυνατίζει, μαυρίζει, χαρίζει ταξίδια, προσφέρει σκάφη και άλλα πολλά.

Φιλιά στις μουράκλες σας τις ηλιοκαμμένες.

ΥΓ Ευχαριστώ πάρα πολύ κάποιες ψυχές που παρόλο που έλειψα από το σύστριγγλο δεν με κανιβαλίσανε, αλλά με κατανοήσανε.

ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΚΑΙ ΒΡΑΒΕΙΑ ΕΜΑΘΑ. ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΛΑΒΩ ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΑ.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΑΠΟΥΣΙΑΖΩ ΜΕ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ.
tommy, Κ+ατερινάκι μου, Ρασκολνικωφακι μου, σας ευχαριστώ πολύ.

Παρασκευή 10 Μαΐου 2013

Δεν είναι βόας, δεν είναι κροταλίας...

Πέρασε το Πάσχα. Λύσσαξες πια να φας κοκορέτσι και αρνί. Λύσσαξες να γιορτάσεις τα αγιόρταστα. Βίωσες τα πάθη της Μεγάλης Εβδομάδος σου, και έσταξε κι ένα δάκρυ γκλιν γκλον από το μαγουλάκι σου το γουτσου γούτσου.

Και τι κατάλαβες; Ειλικρινά για δέκα λεπτά μάσας...κάνεις τόσα έξοδα και τραβάς τόση κόπωση. Κι όχι εσύ; Αλλά ο μπαμπάς σου, ο άντρας σου, ο θείος σου, ο όποιος τελοσπάντων ξέρει να ψήνει και να δένει και να γυρίζει την αρνούμπα.

Κι ύστερα αρπάζεις και καναδυο; τρία; κιλάκια..από τις μπύρες και τα παγωτά. Μετά από τόσο φαγητό, ταιριάζει ένα παγωτάκι να στρώσει το στομάχι. Κι εκεί κάπου ξέχασες εντελώς...αυτά που λέγαμε για αυτογνωσίες, τις προάλλες.

Κι έριξες και κάτι ύπνους μετά, ω ρε φίλε, ω ρε φίλε, ω ρε φίλε, ω ρε φίλε... Κόλαση λέμε. Λες και ο ύπνος ήταν το ανελέητο και πιο σούπερ γαμάουα σεξ που έχεις κάνει ποτέ στη ζωή σου και δεν θες να έχει σταματημό.  Κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο.

Εδώ ταιριάζει ο βόας και ο κροταλίας. Έχεις δει ποτέ ένα τέτοιου βεληνεκούς φίδι να τρώει ρινόκερο; Μετά πέφτει βαρίδι ακίνητο για μήνες...μέχρι να χωνέψει, τον αχώνευτο. Έεεετσι κοιμήθηκες και άσε τα ψόφια σε μένα.

Και έπειτα μου ήρθε το δέμα εξ Ουγγαρίας ορμώμενο. Η Ginger μου έστειλε την μασκωτίτσα μου. Δεν ξέρω, αλλά νιώθω πως είναι η πιο όμορφη απ' όλες. Την λένε Coulita και είναι γαμάτη. Δες και πες. Όχι δες και πες. Όχι δες και πες. Όχι δες και πες, λέμε. Ginger σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Να είσαι πάντα καλά αγαπούλα μου!


Και κάπως έτσι σας εύχομαι : Χρόνια Πολλά με υγεία και αγάπη. Και σας περιμένω στο Coulair του Σαββάτου να τα πούμε όλα τα μεθεόρτια παρατράγουδα, στις 7 το απόγευμα, στο SpIrtoWebRadio.

Φιλιά πολλά στα καλοταϊσμένα μαγουλάκια σας.

Σάββατο 4 Μαΐου 2013